27 Niedziela Zwykła, Rok A
PIĘKNO BOŻEJ „WINNICY”
Bóg stworzył człowieka z miłości i do miłości. Z chwilą przyjścia na świat możemy kochać, a także przyjmować miłość.
Pochodzimy z rodzin o różnym statusie społecznym; pełnych lub rozbitych; dających poczucie bezpieczeństwa, czułość i troskę, lub dysfunkcyjnych, a niekiedy patologicznych. Jednak Bóg dla każdego ma wspaniały plan na życie i daje odpowiednie warunki do wzrastania w świętości.
Każdy z nas jest winnicą, o której piękno troszczy się Boski Ogrodnik. Niestety nie zawsze doceniamy to, co czyni Pan i własnym, niewłaściwym postępowaniem, sprowadzamy na siebie bolesne doświadczenia (por. Iz 5, 1-7).
Zatroskani, przygnębieni, smutni, idziemy przez życie jak skazańcy. Św. Paweł zachęca, abyśmy porzucili swe troski. Lekarstwem na wszelkie zmartwienia jest modlitwa dziękczynna i błagalna (Flp 4, 6).
Dziękując za wszystko, wbrew uczuciom, nawet gdy wydaje się to nielogiczne, czy irracjonalne, zyskujemy siły. Pan umacnia nas swoją łaską.
Otwórzmy się i podejmijmy współpracę, a winnica naszego życia wyda wspaniałe owoce, które będą cieszyły nas samych oraz żyjących wokół ludzi. Pamiętajmy, że plon nie jest naszą własnością, jesteśmy jedynie dysponentami.Gospodarzem winnicy – z należnego, wysłużonego własną śmiercią dziedzictwa – jest Jezus Chrystus.
Zaprośmy Go do swego życia, oddajmy centralne miejsce – własne serce, a otrzymamy Królestwo. Jego początkiem będzie doświadczanie szczęścia na ziemi.
/Opracowanie: S. Ludwika/