31 Niedziela Zwykła, Rok A
CUDOWNE WYZWOLENIE
Służyć Panu może jedynie ten, kto miłuje Go całym sercem. Miłość motywuje do zachowywania Bożych przykazań i sprawia, że nie są one trudne. Wręcz przeciwnie, pomagają w życiu codziennym i wytyczają szlak ziemskiej wędrówki.
To „Bóg jest w nas sprawcą chcenia i działania” (Flp 2, 13). Jeśli zachowujemy przykazania, dokonuje się to tylko dzięki Bożej łasce.
Świadomość tego chroni przed pychą i pomaga iść prostą drogą, czyli umiejętnie odróżniać, co jest dobre, a co złe. „Panie, moje serce się nie pyszni – modli się psalmista – i nie patrzą wyniośle moje oczy”.
Bóg zachęca do oddawania czci Jego imieniu, do modlitwy uwielbienia i dziękczynienia. Taka modlitwa uwalnia od skupiania się na sobie i własnych problemach; przywraca radość i poszerza perspektywę patrzenia na rzeczywistość; otwiera serce na bliźniego. Krótko mówiąc, jest cudownym wyzwoleniem od egocentryzmu.
Dlatego uwielbiajmy Pana! On jest dobry, łagodny, miłosierny, sprawiedliwy, litościwy, współczujący i kocha nas do szaleństwa! W swoim Synu uczynił nas przybranymi dziećmi i uczy tego, co jest naprawdę wartościowe. Pan Jezus pragnie ukształtować w nas postawę służebną.
Tylko ten, kto służy jest naprawdę wielki i tylko ten, kto potrafi służyć, może sprawować władzę. Albowiem władza w rozumieniu Bożym jest służbą. Bóg potrzebuje ludzi, którzy jak Jego Syn będą kochać, służyć i pomagać wszystkim, którzy się pogubili, powrócić na łono Ojca.
/Opracowanie: s. Ludwika/