Uroczystość Najświętszej Trójcy, Rok B
JEDEN… ALE W TRZECH OSOBACH
Pochylamy się dzisiaj nad centralną tajemnicą życia chrześcijańskiego, która mówi o Bogu w trzech osobach.
Bóg Ojciec – stwórca nieba i ziemi; Syn Boży – odkupiciel rodzaju ludzkiego, pośrednik między człowiekiem a Bogiem; Duch Święty – miłość łącząca Ojca i Syna. „Osoby Boskie pozostają we wzajemnych relacjach” (KKK 255), pełnych doskonałej harmonii. Jedna natura, to samo działanie, choć Osoby różne.
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus posyła na świat uczniów z poleceniem udzielania „chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Przez łaskę chrztu świętego jesteśmy wezwani do uczestnictwa w życiu Trójcy Świętej. Pełnego udziału w tej doskonałej komunii dostąpimy w wieczności.
Prawdę o jedynym Bogu przekazuje Mojżesz (I czytanie): „Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego”. Przestrzeganie Jego prawa jest drogą do szczęścia. Nie oznacza to, że na szczęście możemy sobie zasłużyć, ani też, że będziemy wolni od trudu i cierpienia. Prawo Boże prowadzi do wolności od lęku, od sztywnych schematów myślenia i działania; wolności od siebie samych – od koncentrowania się na własnej osobie. Dzięki ofierze Syna Bożego odzyskaliśmy utraconą godność dziecka Bożego. Możemy śmiało wołać do Boga: „Abba, Ojcze” (II czytanie). Razem z Chrystusem będziemy mieć udział w chwale nieba.
Prośmy o miłość między nami, na wzór Trzech Osób Boskich. Zachowajmy jedność, ceniąc różnorodność, a odkryjemy geniusz Boga, który nie stworzył dwóch takich samych ludzi. Różnimy się czasem bardzo, lecz dzięki łasce Najwyższego odnajdujemy wspólny język i pasję życia.
/Opracowanie: s. Ludwika/