Zmartwychwstanie Pańskie, Rok C
ISKRA WIARY I NADZIEI
Po śmierci Jezusa, serce Marii Magdaleny przepełnia pustka. Idzie do grobu, by namaścić ciało Umiłowanego. Gdy Go nie znajduje, powiadamia Piotra i Jana. To początek poszukiwań Umarłego, a finał jest zdumiewający: On żyje!
Ciemność, pustka, przygnębienie to uczucia nam znane. Przychodzą nieproszone, odbierają radość i chęć życia. To właściwy moment, by przypomnieć sobie dobre chwile i wbrew tym uczuciom, siłą woli, rozpocząć poszukiwania Jezusa.
Maria Magdalena dała Apostołom iskrę nadziei. To wystarczyło, by ruszyli się z miejsca. Z każdym krokiem przyspieszali, a bliżej celu, biegli. Wiara w zmartwychwstanie Mistrza dała im niesamowitą siłę do działania. Jeszcze niedawno, zamknięci w Wieczerniku z obawy przed Żydami, teraz bez lęku dają świadectwo, że Jezus żyje.
Święty Paweł zachęca: „szukajcie tego, co w górze”. Szukajcie, bądźcie wytrwali, przyspieszcie kroku. Pan bowiem pozwala się znaleźć tym, którzy Go miłują!
Nie ustawajmy w poszukiwaniach, odrzućmy wszystko, co spowalnia bieg: nieprzebaczenie, złość, egoistyczne pragnienia… Prośmy Boga, by w naszym sercu rozpalił iskrę wiary i nadziei, byśmy bez lęku poszli za Jezusem i podobnie jak Piotr głosili z mocą, że On żyje!
/Opracowanie: s. Ludwika/