Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Aby budować królestwo Chrystusowe, nie trzeba się oglądać wokół,
trzeba zaczynać od razu od siebie, od swego serca.
(bł. kard. Stefan Wyszyński)

Jezus zaprasza grzeszników do stołu Królestwa: „Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników” (Mk 2,17) (por. 1 Tm 1,15).

Zaprasza ich do nawrócenia, bez którego nie można wejść do Królestwa, ale ukazuje im słowem i czynem bezgraniczne miłosierdzie Ojca wobec nich (por. Łk 15,11-32) i ogromną „radość z jednego grzesznika, który się nawraca” (Łk 15,7).

Największym dowodem tej miłości będzie ofiara Jego własnego życia „na odpuszczenie grzechów” (Mt 26,28).

Uroczystość Chrystusa Króla została wprowadzona do liturgii przez Papieża Piusa XI w 1925 r. Encykliką Quas Primas”. Święto obchodzone jest w ostatnią niedzielę roku kościelnego.

Uświadamia nam, że Chrystus jest Królem całego stworzenia i wskazuje cel naszego życia, jakim jest Królestwo Niebieskie. Z miłością stajemy przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie, by czerpać ze zdroju Miłosierdzia.

Tego  dnia  po  głównym nabożeństwie, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmawiamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu   Sercu.

Akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa

O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego,
wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza.

Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie
Najświętszemu Sercu Twemu,
aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą.

Wielu nie zna Ciebie wcale; wielu odwróciło się od Ciebie,
wzgardziwszy przykazaniami Twymi.

Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy
i pociągnij wszystkich do świętego Serca Swego.

Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym,
którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie,
ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.

Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej
i nie zginęli z nędzy i głodu.

Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły,
albo niezgoda rozdziela;

Przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary,
aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz.

Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności.
Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu.

Spraw, żeby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca,
jeden brzmiał głos:

Chwała bądź Bożemu Sercu,
przez które stało się nam zbawienie.

Jemu cześć i chwała na wieki.
Amen