Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie
/Łk. 21-36/
W niedzielę 29 listopada, rozpoczyna się Adwent. Jest to bogaty w symbolikę, czterotygodniowy okres przygotowania do Bożego Narodzenia.
Słowo „adwent” pochodzi z języka łacińskiego „adventus” i oznacza przyjście. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa rodzi radość, dlatego też Adwent nie jest okresem pokuty, ale czasem pobożnego i radosnego oczekiwania. Dla chrześcijan jest wyjątkowym czasem refleksji i modlitwy, porządkowania sumień i całego życia.
W adwencie dominuje fioletowy kolor szat liturgicznych, ołtarza nie ozdabia się kwiatami. Patronką adwentowego czuwania jest Najświętsza Maryja Panna, którą symbolizuje dodatkowa świeca zapalana podczas Mszy Świętej. Ta świeca, zwana roratką, przyozdobiona jest białą wstążką, która wyraża niepokalane poczęcie Matki Bożego Syna oraz Jej nieskalane życie.
W okresie Adwentu wierni uczestniczą w nabożeństwach zwanych Roratami. Są to Msze Św. ku czci Maryi Panny.
W naszym klasztornym kościele poranne Roraty
będą odprawiane codziennie o godz. 7.00
Zachęcamy do niezwykłego przeżywania tego czasu.
Jednym z ważniejszych symboli adwentowego okresu jest wieniec adwentowy, udekorowany czterema świecami, oznaczającymi cztery niedziele. Wieniec, a także poszczególne świece mają również swoją symbolikę.
ADWENTOWY WIENIEC odmierza czas do Narodzenia Pana Jezusa. Symbolizuje zwycięstwo Chrystusa nad złem. Zieleń oznacza życie, okrągły kształt wieńca nawiązuje do Boga, który nie ma początku ani końca, a światło świec jest znakiem czuwania i nadziei.
Pierwsza ŚWIECA PRZEBACZENIA – zapalana jest w pierwszym tygodniu Adwentu. Modlimy się, aby każdy, kto zawinił, miał odwagę przeprosić, każdy, kto został skrzywdzony, by miał siłę wybaczyć, bo bez słów przepraszam i przebaczam nie jest możliwy pokój.
Druga ŚWIECA WIARY – zapalana jest w drugim tygodniu Adwentu. Modlimy się wówczas o wiarę i ufność, że Bóg nas kocha, że tylko w Jego ramionach możemy czuć się bezpiecznie, nawet wtedy, gdy w naszym życiu pojawiają się trudności i zmartwienia.
Trzecia ŚWIECA RADOŚCI – zapalana jest w trzecim tygodniu Adwentu. Modlimy się wówczas o prawdziwą radość w naszym życiu. O radość dawaną drugiemu człowiekowi, o uśmiech, dobre słowo, dobry uczynek.
Czwarta ŚWIECA NADZIEI – zapalana jest w czwartym tygodniu. Modlimy się, aby nigdy nie zabrakło nam nadziei. Nadziei na lepsze jutro, nadziei na uzdrowienie, nadziei, gdy ktoś samotny czeka na przyjaciela, nadziei, która daje siłę i pozwala żyć.
Zupełnie inaczej się na coś czeka,
jeśli już teraz się tego jakoś doświadcza”
/Bp Grzegorz Ryś/