Już słychać kolędy, już pachnie świętami,
Syn Boży się rodzi, by zamieszkać z nami.
W Betlejemskiej grocie, w żłóbku na sianie,
I w każdym kościele jest Jego mieszkanie.
Każdego roku, w okresie Świąt Bożego Narodzenia, wszystkie kościoły zdobią tradycyjne szopki, które upamiętniają narodzenie Chrystusa. Jedne zachwycają pomysłowością, inne urzekają prostotą i ubóstwem.
Zawsze jednak w Betlejemskim żłóbku, nad leżącym na sianie dzieciątkiem, pochyla się Maryja i Św. Józef, towarzyszą im aniołowie, pasterze, przybywają Trzej Królowie, wokół gromadzą się zwierzęta.
Za twórcę tradycyjnej szopki uznawany jest Święty Franciszek z Asyżu, który w 1223 roku, w swojej pustelni w Greccio razem z pobliskimi mieszkańcami wystawił inscenizację wydarzeń związanych z narodzinami Jezusa. Stąd też Włochy nazywane są ojczyzną szopek.
Szopki betlejemskie nierozerwalnie wiążą się z Bożym Narodzeniem i otaczane są szczególną czcią, jako miejsce narodzin Chrystusa.
Pomimo upływu wieków, ich symbolika i głębokie przesłanie, aż do dziś, pozostają niezmienne – w ubogiej szopie przychodzi na świat syn Boga.
Zapraszamy do modlitwy przy żłóbku w naszym klasztornym kościele.
Rodzinne przybywanie do stajenki w czasie świąt, jest piękną tradycją, która przypomina nam o niezwykłym wydarzeniu – narodzinach Bożego Syna Jezusa Chrystusa.