„Tak bowiem Bóg umiłował świat,
że Syna swego Jednorodzonego dał,
aby każdy, kto w Niego wierzy,
nie zginął, ale miał życie wieczne”
(J 3, 16).
W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego – święta Trzech Króli – obchodziliśmy święto Chrztu Pana Jezusa. Zamyka ono okres świętowania Bożego Narodzenia. W polskiej tradycji jeszcze do 2 lutego śpiewamy kolędy i modlimy się przy szopce.
Podczas Mszy Świętej dziękujemy Panu Bogu za sakrament naszego chrztu. W modlitwach polecamy naszych rodziców oraz rodziców chrzestnych. Obrzęd pokropienia wodą święconą przypomina nam moment naszego chrztu, przez który wszyscy jesteśmy kościołem.
Chrzest jest pierwszym i najważniejszym sakramentem. Otwiera człowiekowi bramy nieba.
Niedziela Chrztu Pańskiego ma skłonić nas do ponownego przemyślenia wartości naszego chrztu i wypływających z niego zobowiązań w dzisiejszym świecie.
W Niedzielę Chrztu Pańskiego, patrzymy na Jezusa, patrzymy na nasze życie, na nasze bycie chrześcijaninem. To chwila na refleksję, że każdy czas jest stosowny, by dobrze czynić, by być miłosiernym, by żyć Ewangelią, by stawać się świętym.
Bóg podczas naszego chrztu powiedział nam: „w Tobie mam upodobanie”.