Tak mnie skrusz, tak mnie złam, tak mnie wypal Jezu, byś został tylko Ty, byś pozostał tylko Ty, jedynie Ty…
Triduum Paschalne
„Tak bowiem Bóg umiłował świat,
że Syna Swego Jednorodzonego dał,
aby każdy, kto w Niego wierzy
nie zginął, ale miał życie wieczne.”
/J 3.16/
Przed nami najważniejsze dni roku liturgicznego – Święte Triduum Paschalne, (z łac. triduum – trzy dni), którego istotą jest celebracja Misterium Paschalnego, czyli męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.
Wspominamy wydarzenia z Wieczernika – ustanowienie Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Tego dnia kapłan wypowie znamienne słowa: On to w dzień przed swoją męką, to jest DZISIAJ…
Znajdziemy się pośród Apostołów wpatrzeni w Chrystusa, dającego do spożywania swoje Ciało i Krew, jako zapowiedź Ofiary, która będzie uobecniana po wszystkie czasy, na ołtarzach całego świata.
Następnie przejdziemy do ogrodu Getsemani, by czuwać przy Chrystusie, nie poddając się zmęczeniu i senności. A gdy zostanie wydany, osądzony, ukrzyżowany, gdy odda ducha w ręce Ojca, pogrążymy się w głębokiej modlitwie, w adoracji Ciała umęczonego Pana i ucałujemy ze czcią Jego święte Rany.
Kolejny krok to Liturgia Wigilii Paschalnej. Ciemności śmierci zostaną rozproszone Światłem Chrystusa. Od tego momentu nic już nie będzie takie samo!
Bóg, umierając w ludzkim ciele, poruszył otchłań, by wydobyć z niej pierwszego człowieka, a wraz z nim wszystkich sprawiedliwych oczekujących chwili, kiedy Królestwo niebieskie zostanie otwarte.
Świętujmy Paschę Chrystusa i uwielbiajmy dobroć Boga, bo razem z naszym Panem i my przechodzimy ze śmierci do życia.
Źródło: Od słowa do życia, Liturgia dnia z rozważaniami, Rozważania: s. Ludwika Synkowicz -bernardynka