Ja także chcę pójść ich śladem,
ku gwieździe, co w dali lśni,
by zanieść w darze Dzieciątku
swe serce, uśmiech i łzy.
/Kalina Beluch – fragment/
6 stycznia obchodzimy Święto Objawienia Pańskiego, zwane świętem Trzech Króli. Jest to jedno z trzech największych świąt, obok Bożego Narodzenia i Wielkanocy, w którym czcimy objawienie się Boga człowiekowi.
Pokłon Jezusowi oddali Mędrcy ze wschodu, trzej królowie Kacper, Melchior i Baltazar. Do Betlejem, do żłobka zaprowadziła ich gwiazda. Jest ona symbolem życiowej drogi każdego człowieka podążającego za światłem wiary.
Każdy z Królów przyniósł dary: złoto, kadzidło i mirrę. Na pamiątkę tego wydarzenia, podczas każdej Mszy Świętej kapłan poświęca kredę, kadzidło i wodę. Kredą na drzwiach zapisujemy inicjały trzech Mędrców K+M+B i aktualny rok. Po łacinie skrót odczytywany jest jako błogosławieństwo – Christus Mansionem Benedicat, czyli „Niech Chrystus błogosławi ten dom.”
Tym gestem wiary, zapraszamy Jezusa do naszych domów, do naszego życia, wypraszając na progu Nowego Roku błogosławieństwo.
Królu w stajence zrodzony – błogosław nam
Wzgardzony i odrzucony – błogosław nam
Na sianku w żłóbku marznący – błogosław nam
Ścigany przez rządzących – błogosław nam
Kochaj nas Mały Panie …
A u nas w Klasztorze… w uroczystość Objawienia Pańskiego – Trzech Króli, wstajemy wraz ze wschodem słońca. Dzień przeżywamy w modlitewnym zamyśleniu nad Tajemnicą Bożego Narodzenia, pochylone nad żłobkiem. Po południu wyruszamy w procesji klasztornymi korytarzami, śpiewając kolędy. Odwiedzamy cele Sióstr i wszystkie klasztorne pomieszczenia. Okadzamy je kadzidłem i kropimy wodą święconą. Każda Siostra przyklęka w swojej celi, przyjmując od Matki Przełożonej błogosławieństwo.
Wieczorem spotykamy się na uroczystej rekreacji, w czasie której kultywujemy nasze Bożonarodzeniowe tradycje i zwyczaje.
Jednym z nich są przygotowane przez Siostry pączki. W trzech znajdują się orzechy lub migdały. Siostry, które natrafią na specjalnego pączka, zostają wybrane królami, otrzymując w darze: korony królewskie, intencję Mszy Świętej i słodką niespodziankę.
Kolejny zwyczaj to losowanie Urzędów Dworu Niebieskiego, takich jak np. Służka Dzieciątka Jezus, Pastuszek, Gołąbek. Każdy urząd zawiera cytat z Pisma Świętego, krótką sentencję z myśli Ojców Kościoła i modlitwę w konkretnej intencji przez cały rok.
Przez naszą modlitwę, zanoszoną z ukrycia klauzury, pragniemy przemieniać własne życie i dawać światu świadectwo, że objawienie dokonało się nie tylko dla nas, ale też przede wszystkim w nas, że Bóg kolejny raz się narodził i zamieszkał z nami.
Na nasze ludzkie cierpienie – błogosław nam
Na życie pełne zwątpienia – błogosław nam
Na radość w naszej rodzinie – błogosław nam
Na smutne, samotne godziny – błogosław nam
Kochaj nas Mały Panie…