„Pragnę, by jubileuszowy odpust był dla każdego
autentycznym doświadczeniem Miłosierdzia Bożego,
które wychodzi wszystkim naprzeciw z obliczem Ojca,
który przyjmuje i przebacza,
całkowicie zapominając popełniony grzech”.
/Papież Franciszek/
Warunki uzyskania odpustów w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia
Pielgrzymka do Bramy Miłosierdzia na znak głębokiego pragnienia prawdziwego nawrócenia.
Przystąpienie do sakramentu pojednania i udział w Mszy Świętej.
Wyzbycie się przywiązania do grzechu, choćby lekkiego.
Dokonanie osobistej lub wspólnotowej refleksji nad tajemnicą Bożego Miłosierdzia.
Odmówienie wyznania wiary.
Modlitwa za Ojca Świętego oraz w intencjach, które nosi w sercu dla dobra Kościoła oraz całego świata.
„Prosiłem, by Kościół odkrył w tym czasie jubileuszowym
bogactwo zawarte w uczynkach miłosierdzia, co do ciała i duszy (…)
Za każdym razem, kiedy wierny sam wykona jeden lub kilka z tych uczynków,
z pewnością otrzyma jubileuszowy odpust”.
/Papież Franciszek/
Odpust jubileuszowy cząstkowy zyskają wszyscy, którzy sami wykonają jeden lub kilka uczynków miłosierdzia, co do duszy lub co do ciała.
Osoby chore i w podeszłym wieku, które nie mogą udać się do Drzwi Świętych – Bramy Miłosierdzia, mogą zyskać odpust jubileuszowy poprzez przyjęcie komunii świętej lub uczestnictwo w Mszy Św. i w modlitwie wspólnotowej również za pośrednictwem różnych środków przekazu.
Odpust zupełny można zyskać tylko raz dziennie.
Odpust cząstkowy zyskujemy, gdy nie jest spełniony którykolwiek z warunków odpustu zupełnego. Dla zyskania odpustu cząstkowego wystarczy wykonanie czynu miłosierdzia oraz skrucha serca – żal za grzechy.
Odpusty możemy zyskiwać dla siebie lub za zmarłych.
—————————————————————————-
Również za odmówienie poniższej modlitwy przed obrazem Pana Jezusa
w piątki Wielkiego Postu i w Wielki Piątek
można uzyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami ,
w pozostałe dni – odpust cząstkowy.
Modlitwa do Chrystusa Ukrzyżowanego
Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu, upadam na kolana
przed Twoim obliczem
i z największą gorliwością ducha proszę Cię i błagam,
abyś wszczepił w moje serce najżywsze uczucia
wiary, nadziei i miłości
oraz prawdziwą skruchę za moje grzechy
i silną wolę poprawy.
Oto z sercem przepełnionym wielkim uczuciem i z boleścią
oglądam w duchu Twoje pięć ran
i myślą się w nich zatapiam,
pamiętając o tym, dobry Jezu,
co już Dawid włożył w Twoje usta:„Przebodli ręce moje i nogi,
policzyli wszystkie kości moje” (Ps. 22, 17).