„Wielki to dzień i nad inne jakby jaśniejszy,
w którym Dziewica królewska została wyniesiona do tronu Boga Ojca (…)
Zbiera się cały zastęp aniołów, aby ujrzeć Królową,
siedzącą po prawicy Pana Mocy w szacie złocistej w ciele zawsze niepokalanym”
(św. Piotr Damiani).
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, obchodzone w Kościele 15 sierpnia, nazywane jest także Świętem Matki Bożej Zielnej.
Na pamiątkę podania, które głosi, że Apostołowie zamiast ciała Maryi znaleźli kwiaty, tego dnia poświęca się rośliny, zioła i kłosy zbóż. Rolnicy dziękują Bogu za plony ziemi oraz zebrane ziarno.
Maryja, z woli swego Syna została z ciałem i duszą wzięta do nieba, stając się orędowniczką, która wyprasza niezliczone łaski.
„Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami,
a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu”.
Jej piękno opromienia Kościół i cały świat. Jakiż zachwyt budzi się wraz z myślą, że skoro Maryja jest Królową, to my – Jej dzieci książętami!
Uczmy się od naszej Matki pokornej służby. W duchu chrześcijańskiej miłości śpieszmy jak Ona, by nieść bliźnim dobre słowo, swój czas i siły, a na własne oczy zobaczymy, że również w naszym życiu Bóg czyni wielkie rzeczy.
Ucieczko grzesznych, Panno Święta,
Naucz jak Boga prosić mam.
Niech moja prośba, z serca wzięta,
Ptakiem do niebios leci bram.