„Dziś trzeba mieć serce wielkie, serce otwarte, serce,
które bierze swoją miarę z Serca Chrystusa” .
/Papież Paweł VI/
W niedzielę, 5 czerwca 2016 roku Wspólnota Sióstr Bernardynek wraz z wiernymi modlącymi się w klasztornym kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, świętowała doroczną uroczystość odpustową.
Mszy świętej o godz. 11.00 przewodniczył i słowo Boże wygłosił Ks. Kazimierz Sławiński ze zgromadzenia Księży Sercanów w Stadnikach k/Krakowa. W koncelebrze udział wzięli Ojciec Tomasz Kobierski – Gwardian i Proboszcz z Parafii Matki Bożej Anielskiej, Ks. Kanonik Andrzej Wołczyński – Rezydent w Klasztorze oraz O. Bonawentura Nosek – Kapelan Sióstr Bernardynek.
Oprawę liturgiczną Mszy Świętej i uroczystości odpustowych sprawowali Bracia Nowicjusze z Klasztoru OO. Franciszkanów.
W bieżącym roku szczególną inspiracją do uroczystych obchodów tej uroczystości jest przypadający jubileusz 40-lecia kultu Serca Pana Jezusa czczonego w całodziennej Adoracji Najświętszego Sakramentu w klasztornym kościele.
Główny celebrans w wygłoszonej homilii podkreślił znaczenie uroczystości odpustowej Najświętszego Serca Pana Jezusa, przez którą Kościół ukazuje tajemnicę kochającego Serca.
Jezus zaprasza nas, aby położyć głowę na Jego piersi i doświadczyć, jak bardzo Jego Serce pała miłością do nas, jak bardzo pragnie dotknąć i przemienić nasze oziębłe i skamieniałe serca. A znakiem naszej przemiany będzie kochające serce, które wielbi Boga i dostrzega Chrystusa w drugim człowieku.
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa została ustanowiona po objawieniu się Chrystusa Św. Małgorzacie Marii Alacoque w latach 1673-1675, Chrystus polecił, by ustanowiono święto ku czci Jego Serca, a wiernym, którzy będą oddawać cześć Boskiemu Sercu, obiecał wiele łask.
Obietnice Najświętszego Serca Pana Jezusa
Tym, którzy czcić będą Moje Serce Najświętsze:
Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
Będę sam ich pociechą we wszystkich smutkach i utrapieniach życia.
Będę ich ucieczką najbezpieczniejszą w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Błogosławić będę wszystkim ich zamiarom i sprawom.
Grzesznicy znajdą w Mym Sercu źródło i całe morze niewyczerpanego nigdy miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe szybko dostąpią wielkiej doskonałości.
Zleję obfite błogosławieństwo na te domy, w których obraz Serca Mego Boskiego będzie zawieszony i czczony.
Kapłanom dam moc zmiękczania serc najzatwardzialszych.
Imiona osób, które rozpowszechniać będą nabożeństwo do Mego Boskiego Serca, będą w nim zapisane i na zawsze w nim pozostaną.
Przystępującym przez 9 z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii Świętej dam łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski ani bez sakramentów świętych, a to Serce Moje stanie się dla nich ucieczką w godzinę śmierci.