Triduum Paschalne jest najważniejszym wydarzeniem w roku liturgicznym. Jego istotą jest celebracja Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.
Wielki Czwartek – to pamiątka Ostatniej Wieczerzy, ustanowienia Eucharystii i Kapłaństwa. Rozpoczyna się wieczorną Mszą Wieczerzy Pańskiej. Na zakończenie uroczystości Ciało Chrystusa zostaje przeniesione do ciemnicy, gdzie wierni czuwają wraz z Jezusem, wspominając Jego samotną modlitwę w Ogrójcu. Tabernakulum jest otwarte, gaśnie wieczna lampka, a ołtarz pozostaje pusty. Wchodzimy w czas Bożej męki …
Wielki Piątek – pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa na krzyżu. W tym dniu nie sprawuje się Eucharystii. W kościołach trwa spowiedź, adoracja Pana Jezusa w ciemnicy, odbywają się nabożeństwa Drogi Krzyżowej. Po południu rozpoczynają się najważniejsze obrzędy tego dnia – Liturgia Męki Pańskiej, która składa się z trzech części: Liturgii Słowa, adoracji Krzyża i obrzędów Komunii. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Bożego Grobu.
Wielka Sobota – Wigilia Paschalna – to dzień żałoby, ale także oczekiwania. Trwa adoracja Chrystusa złożonego do grobu. W ciągu dnia w kościołach odbywa się święcenie pokarmów, wieczorem następuje poświęcenie wody, ognia i paschału.
Liturgia Wigilii Paschalnej stanowi przejście od oczekiwania do spełnienia zapowiedzi o Zmartwychwstaniu. Wielka Sobota łączy w sobie grozę męki i chwałę Zmartwychwstania, rozpacz śmierci i radość życia, żałobę i nadzieję.
Ostatnim akcentem jest zaproszenie do udziału w procesji rezurekcyjnej. Ponownie rozbrzmiewają dzwony, a w kościele po raz pierwszy od początku Wielkiego Postu rozbrzmiewa radosne „Alleluja!”.