2 Niedziela Wielkanocna, czyli Miłosierdzia Bożego, Rok B
WĄTPLIWOŚCI I MIŁOSIERDZIE
Tomasz nie uwierzył świadectwu uczniów o zmartwychwstaniu Pana, dlatego uzyskał przydomek „niewierny”. Ostatecznie oddał życie dla Chrystusa ponosząc śmierć męczeńską i odbiera chwałę wśród świętych.
Apostoł nie tyle okazał się niewierny, co raczej wątpiący. W jego osobie może odnaleźć się każdy z nas.
Trudne chwile są próbą wiary, którą nie zawsze przechodzimy pomyślnie. Popadamy w smutek, zniechęcenie, rezygnację. Jezus pozostawił Tomasza z jego wątpliwościami na osiem dni. Możemy przypuszczać, że stoczył w sercu ciężką walkę. Jednak Pan przyszedł i Tomasz – jak pozostali uczniowie – otrzymał Ducha Świętego i doświadczył pokoju serca.
Wiara jest siłą, która ożywia i pomaga zwycięsko przejść przez próby. Ważnym czynnikiem jest wspólnota, która dzieli troski, modli się i zabiega o jedność wszystkich swoich członków (por. Dz 4, 32-35) .
Wiarę umacnia miłość. Jeżeli miłujemy Boga, miłujemy też drugiego człowieka. Wyrazem naszej miłości są zachowywane przez nas przykazania (por. 1 J 5, 1-6).
Jezus daje nam pokój i radość. Posyła jak apostołów z misją głoszenia Dobrej Nowiny; dopuszcza wątpliwości i próby, które trwają tylko „chwilę”, a później – jak Tomasz – doświadczamy obecności Bożej.
Wszystko, co nas spotyka jest przejawem Bożego miłosierdzia, owocem Jego miłości; środkiem, który może umocnić wiarę.
Wierząc, otrzymujemy „życie w imię Jego”. Dlatego razem z psalmistą dziękujmy Panu, bo jest miłosierny!
/Opracowanie: s.Ludwika/