„Panie, pomóż mi spotkać Ciebie obecnego na pustyni mojego życia.
Pomóż pokonać grzech, który mnie od Ciebie oddziela.
Napełnij moje serce radością z Twojej obecności…”
Rozpoczynamy Wielki Post! Przez czterdzieści dni będziemy wędrować przez „pustynię” postu, modlitwy i jałmużny ku świętowaniu Zmartwychwstania Jezusa w czasie świąt wielkanocnych.
Pustynia, to miejsce niezamieszkałe, pełne niebezpieczeństw, gdzie brak środków do życia, takich jak żywność i woda. Kto z własnej woli chciałby się na nią wybrać? Jedyną motywacją jest okazanie posłuszeństwa Bogu. Ewangelia Marka mówi nam, że to Duch Święty „wyprowadził” Jezusa na pustynię. To Duch przynaglił Jezusa do udania się na miejsce, gdzie czekały Go próby i pokusy.
Skąd Jezus czerpał siły do przetrwania w surowych, pustynnych warunkach i oparcia się pokusom? Ze Słowa Bożego. Wyszedł zwycięsko ze wszystkich prób, gdyż oparł się na Bogu i Jego obietnicach.
W Wielkim Poście powtarza się w nas historia Jezusa. Od dziś Duch Św. wyprowadza nas na pustynię. Pragnie oderwać nas od wygód, do których przywykliśmy, abyśmy skoncentrowali się na walce z grzechem i słabościami, oddzielającymi nas od Boga. Nie idziemy tam jednak sami. Sam Duch wspomaga naszą słabość, On będzie nas prowadził i umacniał w chwilach pokus.
Oczywiście my sami nie możemy pozostać bierni. Jesteśmy wezwani by walczyć w „dobrych zawodach” o wiarę. Podejmij więc, wielkopostne postanowienia. Zaplanuj jakiś rodzaj postu. Znajdź czas na codzienną modlitwę i rozważanie Słowa Bożego. Bądź hojny dla ubogich. Nawróć się do Pana, a On Ci będzie błogosławił.
Oby rozpoczynający się Wielki Post, był dla nas czasem otwierania się na łaskę Bożą. Prośmy Boga, aby napełnił nas Swoją miłością, mądrością i siłą, pomagając w przetrwaniu wszystkich czekających nas prób. Otwierając przed Nim nasze serca, nie doznamy zawodu!